Op 17 september 1964 stierf Raymond Jean Marie De Kremer. Hij was sinds jaar en dag bekend bij de Vlaamse jeugd onder zijn pseudoniem John Flanders, waarmee hij talloze Vlaamse Filmkens en andere in Averbode verschenen avonturenromans ondertekende.
Minder mensen in Vlaanderen wisten dat De Kremer/John Flanders eveneens Jean Ray was, en dat zijn franstalig oeuvre tot in Parijs was doorgedrongen, waar men maar niet uitgesproken geraakte over deze pas ontdekte Vlaamse Meester van de fantastische literatuur.
Nog kleiner in aantal waren de enkele ingewijden die wisten dat Jean Ray’s bekendheid al een aanvang nam in de jaren twintig, dat hij gedichten en volkstoneel had geschreven, dat hij een talentvol journalist was geweest, scenario’s had geleverd voor beeldverhalen, als John Flanders gepubliceerd was in Weird Tales, en bovendien de soms geniale, anonieme veelschrijver was van meer dan honderd Harry Dickson-verhalen.
Zijn meesterwerk Malpertuis werd in 1971 verfilmd door Harry Kümel, met onder meer Orson Welles.
Raakvlakken met de waterwijk: hij volgde moderne humaniora (afdeling industrie en handel) in het Atheneum aan de Ottogracht, en woonde van 1913 tot 1916 en van 1923 tot 1926 in de Baudelostraat.
Frits van den Berghe, trouwens net zoals Jean Ray in de Ham geboren, was een jeugdvriend.
Jean Ray dacht later met plezier terug aan zijn jeugd, toen hij samen met een hele bende kwajongens de Waterwijk en de hele beurt rond Sint-Jacobs onveilig maakte. Maar niet alleen dat: zijn beste herinnering was ‘onze heerlijke vertelster’ Wantje Dimez, een volksvrouw die volgens de terzake niet erg betrouwbare auteur in de Katelijnestraat woonde. Bij haar haalde hij zijn ongebreidelde zucht naar het fantastische. Zijn smakelijke stukjes over het Gentse volksleven omstreeks 1900 in en rond de Waterwijk werden prachtig uitgegeven en gecommentarieerd door André Verbeke (‘Dat was een Tijd. John Flanders’, Gent, 1996, te verkrijgen in het Streekdocumentatiecentrum in het begijnhof St-Amandsberg en bij Juf. Van De Winckel).