21 december. Begin van de winter. En wat een start!
Voor alle buurtbewoners van de Waterwijk een toffe kerst en een leuk 2008.
Jaar: 2007 (Pagina 1 van 2)
Sinds de Gentse Feesten beschikt onze Waterwijk over publiek sanitair. De Stad Gent wil op verschillende plekken in de stad, waar veel volk samenkomt, openbaar sanitair voorzien. Een van de mogelijkheden was de kop van de vleugel langs de Ottogracht/Beverhoutplein aan het rond punt. Die vleugel dateert uit 1880/1881 naar een ontwerp van A. Pauli. Voor het ogenblik wordt dit wat ondermaats gebruikt door het MIAT als depotruimte voor hun archief. Maar het is duidelijk stiefmoederlijk behandeld. De dakgoten zijn zo lek als een zeef, met het gevolg dat het pleisterwerk er erbarmelijk bij staat en afbrokkelt. Er moet dringend wat aan gedaan worden, dat is zeker.
Maar goed, ondertussen heeft het bestuur beslist er in een deel van die vleugel sanitair te voorzien. En eerlijk gezegd, ik hield mijn hart vast. Vandalisme is in dergelijke zaken nooit ver weg zonder enige vorm van controle. Het publiek sanitair onder de Zuid was na de eerste week zo goed als afgebroken…
Maar verwondering bovenal. Het ziet er heel deftig uit. Netjes en proper onderhouden. Dan toch een aanwinst voor het centrum, en onze wijk!
Vorige zondag 9 september was het opnieuw Open Monumentendag. En voor onze buurt was er een primeur bij: het pand inde Sint-Katelijnestraat dat al een heel jaar in de stellingen staat, was opengesteld. Patrick en Margaux waren bereid om het publiek binnen te laten in hun huis. Uiteraard is nog heel wat werk te verzetten, maar je kon je al een beeld vormen van wat het uiteindelijk zal worden. Het einde van de werken is voorzien voor het einde van dit jaar.
De werf in de Sint-Katelijnestraat zal de meeste buurtbewoners wel al opgevallen zijn, niet in het minst door de enorme stelling die voor de gevel staat.
Door gebrek aan plaats binnenin heeft de aannemer dan maar een soort werkstelling geplaatst voor het huis én voor dat van de buurvrouw, die daarvoor uiteraard haar toestemming gaf. Op die manier kan het materiaal gestapeld worden zonder al te veel te hinderen, en degelijk werk geleverd.
Even een stand van zaken.
Toen wij in 1980 in de wijk kwamen wonen, was die niet om aan te zien. Veel oudere mensen die de moed niet meer hadden hun huis te verfraaien, veel leegstand, enfin, triestige buurt. Onze ouders verklaarden ons goed gek, te meer omdat de woning die we kochten rijp was voor de sloop. Althans, dat werd ons goed ingeprent.
Maar volharden in de boosheid dus. Het viel ons trouwens op dat er nog wat jonge mensen in de wijk geloofden. En met de moed der wanhoop slaagden we er na 8 jaar in ons huis volledig bewoonbaar te maken. Ondertussen waren Griet, Hugo, Luc, Jean-Luc, Jacques, Jürgen en nog een paar enthousiastelingen er stilaan bij gekomen. En iedereen slaagde er in om van zijn woning een bewoonbaar optrekje te maken, met veel eigen kracht en middelen. Een buurtgroep werd ondertussen opgericht en iedereen geloofde er in.
Dan werd het wat stil. Onze kinderen werden stilaan ouder en verlaten stilaan het nest. Maar wat stellen we vast. Een nieuwe groep heeft zich in de wijk gevestigd. En opnieuw groeit het idee dat het een leuke buurt is om te wonen. En opnieuw is er volop bouwactiviteit. Enkele voorbeelden:
Deze laatste krijgt binnen enkele dagen wat meer aandacht. Dit beschermd monument was er wel heel erg aan toe. De nieuwe eigenaars Patrick en Margaux geloven er echter in. Dat is in elk geval duidelijk…
De weergoden waren ons goed gezind vandaag. Leuke sfeer, toffe buren, enkele nieuwkomers. Meer moet dat niet zijn.
Enkele sfeerbeelden…
Voor de 14de maal gaat onze aperitief in de Waterwijk door. Volgende zondag 17 juni om 11.00 u wordt iedereen verwacht. Naar goede gewoonte vleien we ons opnieuw neer in ons ondertussen ééngemaakt park. Vorig jaar was de uitzondering op de regel, toen we ons nieuw woonerf hebben ingewijd.
Maar tradities mogen er ook zijn. Het Baudelohof heeft ondertussen meer dan zijn nut bewezen. Het is ongeveer het enige stuk groen in het centrum. We moeten het dan ook koesteren…
Tot zondag!
Na heel wat perikelen omtrent de bouwvergunning, zijn de sloopwerken eindelijk van start gegaan. Er wordt aan de Kromme Wal een aantal appartementen gebouwd. In de Willem De Beersteeg is een ondergrondse parking voorzien, en eveneens een aantal wooneenheden. Tussen de beide bouwblokken voorziet het ontwerp een kleine groenzone.
17 mei. Looptijd.
Halfweg hun 10 km.
Vol bewondering luister je naar het stille getrap van de lopende voeten. Merkwaardig.
Het verenigd park lijkt echt zijn doel bereikt te hebben. Nu we al heel wat warme dagen hebben beleefd in de maanden maart en april, stellen we vast dat nogal wat genieters er gretig gebruik van maken. Terecht uiteraard. Daar hebben we het ook voor gedaan. Onze moeite loont.
Maar de baudelohof is een beetje slachtoffer van zijn succes. Niet iedereen neemt het zo nauw met de netheid. Niet iedereen vindt het nodig zijn afvalzakje in de daartoe bestemde vuilnisbakken te deponeren. Anderzijds moet gezegd dat er wat meer van die bakken mogen geplaatst worden, én op een strategische plek (bv bij het verlaten van het park).
En Ivago zou toch wat meer ijver aan de dag mogen leggen om ze tijdig te ledigen. Na een weekend is het een echte ramp. Zelfs de maandagavond – wanneer deze foto’s zijn genomen, is alles nog propvol. En de mensen die de moeite doen om hun rommel tot bij een van de bakken te brengen, tja, die staan daar dan met hun zakje – blikje – flesje… De gevolgen laten zich uiteraard raden.
Van iedereen een beetje meer dicipline zou geen kwaad kunnen. Ook van Ivago niet…
